Dankjewel!,

Mijn naam is ashley , en leuk dat je  hier een blik wil werpen!

ik ben 30 jaar, en heb niet veel werk, het geld zit mij niet mee, 7 slechte jaren, 7 goede jaren. achum...

ik groeide op in een kindertehuis, en op mijn 10e kwam ik thuis wonen.  ik was in staat om ook voor mijn moeder te zorgen. mijn vader heb ik 1 keer gezien, na een lange speurtocht, trof ik hem in een verpleeghuis.  een week later stierf hij, alsof hij er op gewacht had. hij had de oorlog mee gemaakt.

dat ter zijde, vanaf mijn 12e tot mijn 18e , woonde ik met mijn moeder, en haar nieuwe vriend in nunspeet. De veluwe!, daar  wortelde  ik een beetje mijn eerste ikke.  mijn liefpa (stiefpa) overleed, hij was ernstig ziek. hij medisch, zei geestelijk. zorgen....    

ze leerde, mijn moeder , onbegrijpelijk maar toch, kort daarna een nieuwe man kennen. Deze man woonde in zwolle, ze trok bij hem in, en ik ging mee. ik zat nog op school.

Ik kreeg een chalet achter in de tuin bij hem, ( hij woonde in spoolde ,gedeelte van zwolle)

ik was opslag verliefd. maar ik mog er helaas niet aan verbouwen, ( wat ik respecteer)

tot mijn 28, was het dan tot zover, ik vertrok met mijn vriend naar friesland.

De bovenstaande fotos , is het resultaat van  een verbouwing, die ik helemaal alleen gedaan heb. dit huisje staat in vierhouten,  het was een oud vervallen krot. helaas moest het verkocht worden, ik woonde toen nog thuis en ging  voor het eerst samen wonen. Een ander minihuisje , dat ik tevens in epe had, ( geen fotos helaas) moest ik ook inleveren. Alles voor een stabiel huishouden . Ook omdat ik in friesland ging wonen, en de huisjes op de veluwe, ver rijden was voor mij.  ik probeerde het te verhuren zo nu en dan, maar de campingeigenaar van  camping de plagge, in vierhouten, deed nog wel eens moeilijk, of dwarsboomde mij. uiteindelijk heb ik het verloren. Maar wat ik niet verloren ben ..is de passie , voor het verbouwen van een hokje, of huisje, het maakt niet uit wat het is... en de obsessie, voor recyclen , en hergebruiken van de spullen. voor zo weinig mogelijk, een geweldig verblijf af te leveren.

ik woon, nu weer thuis, terug naar de penny paarden kamer.  ik wil zo graag de handjes uit die mouwen steken, maar het is niet mogelijk. mijn ouders willen het gedoe niet hebben, helaas :(