ANBI stichting HEAL THE HOLOCAUST zal zich richten op het op allerlei wijzen - ook financieel, bijvoorbeeld door gratis sessies, cursussen en trainingen, of tegen gereduceerd tarief  -  ondersteunen van niet alleen slachtoffers, maar ook daders die nazi of SS  waren in hun vorige leven, bv. in Auschwitz of in andere kampen. Ik was zelf zo iemand.

Ook wil de stichting meer begrip kweken voor het hele proces van reincarnatie en karma, onder meer door publicaties, eventuele optredens op TV, op social media, en door voorlichting op scholen.

Tenslotte wil de stichting een bijdrage leveren aan de transitie van de GGZ naar een humane en open minded psychiatrie, zoals bv dr. Brian L Weiss in de VS en professor Floortje Scheepers in Nederland voorstaan.

Mijn verhaal in een notendop.

Als Duitse jongen onmoette ik de liefde van mijn leven. We zouden gaan trouwen.  Maar zij stierf al snel aan een aandoening.  Mijn hartenpijn was zo groot dat ik besloot om mijn hart zo koud mogelijk te maken zodat ik geen pijn meer zou voelen, wat ook lukte. Toen brak WOII uit en wilde ik mijn - in mijn ogen waardeloze - leven geven aan "Deutschland." Dus ging ik bij de SS. Ik kwam terecht in Auschwitz, als dader.  Ik deed volop mee aan het verkrachten - en vaak zelfs doden -  van vrouwen, meisjes en zelfs kinderen. Ik maakte carriere. Toen het Rode leger Auschwitz naderde, vluchtte ik. Ik ben nooit gepakt of berecht.

In mijn huidige leven voelde ik me niet welkom, al als pasgeborene. De borstvoeding mislukte  en ik creeerde de overtuigingen: Ik kan het niet, het lukt niet, ik ben slecht, ik ben een monster.  Toen ik 3 jaar was stierf ik bijna aan een hersenvliesontsteking (bijna-dood-ervaring). Een arts in het Radboud penetreerde me anaal, in het geniep. Sindsdien ben ik bang voor "de dokter" die ik op iedereen pleeg te projecteren, en voor alles wat aanvoelt als '"het ziekenhuis".  Bv de Albert Hein, om maar wat te noemen. Niet zo'n leuk leven, dus.

Van mijn 14de tot mijn 24ste had ik geen contact met vrienden of vriendinnetjes. Op mijn 24ste ging ik in Trier studeren en bleek ik opeens vloeiend Duits te spreken. Ik ontmoette daar Antonio uit Spanje en Nathalie uit Belgie. Nathalie was een hartelijke schoonheid en werd mijn vriendinnetje. Maar we "deden" het nooit, o.m. vanwege haar catholicisme. Antonio werd, en is  nog steeds, mijn oudste en beste vriend. Hij komt binnenkort mijn eerste cursus doen:" How To Tame Dragons and Become Your Self." Ik ben Flowering Practitioner - dat wil zeggen, ik ben opgeleid door Yoyo van der Kooi in Arnhem om mensen te laten groeien en tot bloei te brengen. 

Even na de Flowering opleiding begon mijn hart me de weg te wijzen. Ik wist dat het de Weg was, maar het was zo raar. Dit is wat mijn hart wilde: ik moest naar Amsterdam Centraal gaan in en daar in pijama op en neer gaan lopen. Ik deed het, want het voelde kostbaar.

Je raadt het al: ik belandde in de psychiatrie. Daar heb ik van 2004 tot ca. 2019 boete gedaan. In 2019 ging het zelfs mij te ver wat mijn hart wilde, en zei ik er nee tegen.  Twee jaar huilen vanuit hartenpijn volgden. Toen ging ik naar spirituele therapeuten en daar heb ik heel veel van geleerd. Ik hoef geen boete meer te doen.  Een van mijn slachtoffertjes in Auschwitz bleek in het verborgene aan de touwtjes van mijn hart te trekken.  Hij wilde dat ik alles zou ondergaan wat ik hem had aangedaan in het kamp. En dat ging heel erg ver.

 Op 24 juni 2022 liep de zorgmachtiging van de GGZ af, en ging ik bij mijn moeder wonen. Ik heb immers geen kapitaal of eigen woning. Ik ging door met trachten af te bouwen van lorazepam, een benzodiazepine. Benzo's werken sterk verslavend, en worden uitgedeeld alsof het snoepjes zijn.  De meeste mensen ontwikkelen er na jaren slikken erge klachten door en komen er niet of zeer moeilijk vanaf. Mijn klachten zijn onder meer: niet kunnen plassen zonder katheter, zeer onnatuurlijk voelende ogen en hersesenen, emotioneel helemaal uit balans, zeer prikkelbaar, enzovoort enzovoort.  Psychiaters denken er verstand van te hebben, maar dat is dus niet zo. Ik kreeg overigens lorazepam voorgeschreven omdat ik wel eens strategisch mijn mond hield in de GGZ.  Dus was ik "katatoon", dwz ik kon (zogenaamd) niet praten.

Het gekke is: meteen tijdens de eerste opname in Altrecht (GGZ Utrecht) zei ik al dat mijn hart volgen voor mij de enige weg was - en is - naar geluk en verlichting. En dat is na 18 jaar uitgekomen. Ik ervaar geregeld rust en vreugde, liefde en genegenheid, licht en teverdenheid. 

Dat wil zeggen, zolang ik blijf ademen, mijn lichaam blijf voelen, evenals de wereld om me heen. Dan is alles goed.

Nou zou ik wel een ANBI stichting willen oprichten en geld willen inzamelen. Ik zou namelijk erg graag mensen willen helpen groeien en tot bloei laten komen. Daar is een website voor nodig en een holistische praktijk, evenals een centrum.  Het centrum zou tevens mijn huis zijn, mogelijk in de Ardennen, mogelijk in de gemeente Margraten (in Zuid-Limburg), mogelijk zelfs in Hongarije, waar een vriend vam nij woont.

 Ook zou ik vanuit mijn ervaring met de psychiatrie dit instituut willen helpen de transitie te maken van GGZ oude stijl naar GGZ nieuwe stijl.  Maar de deuren blijven gesloten, al klop ik er nog zo vaak op. "I would just love to work with psychiatrists and nurses, and show them my Way". Dan zou de GGZ namelijk humaan en effectief worden, twee dingen die zij nu veelal niet is.

Voorbeelden zijn onder meer Machteld Huber en Floortje Scheepers, Brian L Weiss en Stan Grof,  Eckhart Tolle, Byron Katie, en A.H. Almaas, en natuurlijk Yoyo van der Kooi in Arnhem.  Mijn huidige lerares Leonie Linssen heeft vorige maand haar boek  "De karmadrager" (2022) gepubliceerd, een magnifiek werk over seksueel geweld door de eeuwen heen (Leonie Linssen in Den Bosch, veranderjewereld.nl). Zij is bij uitstek de specialist op het gebied van Auschwitz in het vorige leven.  Zij was daar zelf namelijk ook, als jonge joodse vrouw, die samenwerkte met de SS, in een vergeefse poging haar leven te redden.

Op het moment is mijn totale bezit 2 euro en ik meen 64 cent. Ik heb nog geen uitkering en schijn niet in aanmerking te komen voor een arbeidongeschiktheidsuitkering (wegens geen dienstverband). Ik heb zelden gewerkt - ik was altijd bang dat werken me zou nekken. Ik ben 55 en woon bij mijn moeder. Ik heb "het" nog nooit gedaan, maar toch ben ik al 24 jaar seksueel uitgeput  door masturbatie (ik deed het eens in de twee dagen). Ik ben daardoor mijn kracht en energie grotendeels kwijtgeraakt.  Ik heb gisteren de Chinese acupuncturist en kruidendeskundige af moeten zeggen wegens no money.  Zonder voldoende "nierenergie" (= seksuele energie in de TCM) kan ik niet masseren (intuitieve ontspanningsmassage, evenals diep lichaamswerk), omdat dat nierenergie vereist. En liefdevolle aanraking is bij uitstek een middel om mensen uit hun hoofd te halen en in hun lijf te brengen, zodat ze hun gevoelens kunnen gaan voelen, en zich uiteindelijk met hun Ware Zelf gaan vereenzelvigen.

Een "gewone" baan is niet aan de orde, wegens enerzijds gebrek aan kracht en energie, en anderzijds de lorazepamverslaving en alles wat dat met zich meebrengt qua klachten.

Nou, dat is het wel zo'n beetje.

Alleen dit nog.

Ik ben nu weer gedwongen opgenomen in de GGZ, sinds een dag of tien.

Ik zou schizofreen, psychotisch, paranoide, en manisch zijn.

De realiteit is net even anders.

Men ziet "withdrawal" aan voor "relapse".

Dat wil zeggen, mijn onttrekkingsverschijnselen van de lorazepam worden gezien als psychose, manie, paranoia en schizofrenie.

De waarheid is dat ik in mijn hele leven nog geen seconde krankzinnig ben geweest.

Sterker nog, mijn eerste psychiater had dat door, als enige psychiater tot nu toe.

Alleen, hij durfde dat niet op te schrijven in mijn dossier. 

Mogelijk was hij bang uit de pas te lopen en zijn baan te verliezen.

Psychiater Brian L Weiss ( googel eens "brian l weiss and oprah") was naar eigen zeggen vier jaar lang te bang om "Many Lives, Many Masters" (1988) te schrijven en te publiceren.

Het had dus allemaal heel anders kunnen lopen, 18 jaar geleden. De behandelaar in kwestie wilde zelfs een spritueel deskundige naar de kliniek laten komen om mij te laten beoordelen.

Alleen, zijn assistente wist niet waar ze zo iemand moest vinden, want ze had geen ervaring met holisme en spiritualiteit, alleen maar met psychiatrie.

En dus liep het zoals het gelopen is, en ben ik nu waar ik ben.

Lieve mensen,

Mochten jullie in een goed doel willen investeren, dan is dit er eentje.

Als ik me niet vergis zou stichting HEAL THE HOLOCAUST een grote impact kunnen hebben op het verwerken van de oorlog. 

Niet alleen in Nederland, maar all over the world, als ik me niet vergis.

It's up to you!

Hoogachtend en met hartelijke groet,

Mr.  Dick Steegh

Flowering Practitioner en Avatar

i

ik 

0niet praten. 

9

i

Op het moment be

-

i

m

;