Klik hier om naar onze nieuwe doneerpagina te gaan

*UPDATE*

You can now follow this project here: https://www.facebook.com/sharingiscaringaninitiativebysaminnuandsanne/

Or on Instagram: 3_friends_share_and_care

[For dutch and the very first start of this project see below]

It started ten years ago, Sam and Sanne got on a plane with a one way ticket to Mumbai. What they didn’t know at the time, is that they made a friendship for life with a very special person, called Innu.
Sam heard that Innu, and his community in the slum, lived of watermelons already for several days due to the COVID-19 measures in India. She had no choice but to take immediate action and started a donation fund straight from the heart!
Sanne was immediately ready to give the initiative a boost and get that ball rolling!
Now Sam, Innu and Sanne are putting their heads together to really make a difference in a place where the effects of the corona crisis have a big impact. As we, in The Netherlands, are getting back to our feet because the measures for the lockdown are slowly getting lifted, we are provided with the opportunity to be of service to those in need.

With just a few euros we are able to help many many people to have a decent meal. The donations will directly be converted into the basic necessities of life by Inayat, so he can help his family and community.

Love from us

Het begin, recht vanuit Sam's hart:

- 23 april 2020 -

Daar zit ik dan. Een aantal weken geleden zat ik nog met m’n reet op de grond in het huis van Innu's familie in India en nu zit ik met mn reet op de leuning van mijn bank en met mn rug tegen de muur. Deze plek had ik in mijn nieuwe kamer nog niet ontdekt. De reden dat ik dat nu wel heb, is omdat ik gewoon niet weet wat ik met mezelf aan moet. Van mezelf af schrijven helpt misschien. Sinds een paar weken ben ik na een lange reis weer begonnen als verpleegkundige, want het voelt simpelweg slecht als ik het niet doe. Meteen ben ik in het diepe gesprongen, op een quarantaine afdeling voor Covid-19 patiënten. Ik merk dat ik op mn laptop zit te rammen, om zo m’n frustratie kwijt te kunnen. En dat helpt gelukkig. Eigenlijk moet ik mijn bed in, want over een paar uur mag ik weer de nachtdienst in. De komende 5 nachten ben ik namelijk ingepland. Vaak krijg ik de vraag of het erg zwaar is op de afdeling. Om eerlijk te zijn was de afdeling waar ik voorheen reguliere zorg verleende, een heel stuk zwaarder. Maar waarom trek ik dit dan nu zoveel slechter? 

-23 mei 2020-

Ze noemen mij tegenwoordig een zorgheld, maar ik voel mij verre van een held. Ik voel mij machteloos en denk veel aan mijn maatjes in India, die altijd voor 1000% voor mij en anderen klaar staan, maar nu in één klap alles kwijt zijn en niets hebben om op terug te vallen. Mijn maatje Innu (die ik al 10 jaar met trots mijn buddy mag noemen) woont in een slum in Mumbai en leeft al dagen van watermeloenen. Zijn familie zit een stad verderop, maar hij kan er niet naartoe vanwege de lockdown die het niet toelaat. Voordat deze gekke coronatijd begon, leefde Innu van zijn werk als tourguide. Hij maakt altijd iedereen om zich heen blij met z'n bijzondere verschijning en gevatte grappen. Toen ik de laatste keer op bezoek was, heb ik een dagje met hem een groep Turkse toeristen rondgeleid. Oh wat hebben we toen een lol gehad. Nu ik dit schrijf rollen de tranen over mijn wangen, niet alleen van verdriet, maar ook van vreugde :). Ik voel mij bevoorrecht dat ik het allemaal mee heb kunnen maken en dat Innu mijn maatje is. Inplaats van zitten kniezen ga ik nu actie ondernemen vanuit de luxe positie waarin ik mij nu bevind. Want dat doe ik zeker, hier in het mooie Nederland, waar wij hartstikke vrij zijn!

Ik snap dat iedereen hier z'n eigen zorgen heeft, maar met een paar euro kunnen wij een heleboel mensen in zijn woongemeenschap helpen aan een goede maaltijd. Donaties worden meteen locaal omgezet in de eerste levensbehoeften.

Eén coronakilo minder hier = 5 hongerige magen gevuld daar!

Namaste.