Na een intens ivf-traject maakte onze lieve kleine dochter haar verschijning in januari 2021. Ze is gehaald met een spoedkeizersnede met 27 weken met een gewicht van 900 gram.

Wanneer je voor het eerst ontdekt dat je zwanger bent, vertel je dit meestal aan je partner/partner, familie en vrienden.
Het is een vreugdevolle gelegenheid die een ongekende koopwoede begint! Je begint dekens, knuffels en zelfs rompers te ontvangen.
Misschien is er zelfs een geliefd kledingstuk dat van generatie op generatie is doorgegeven. Je begint alles te horen over familietradities, geboorteverhalen en de verwachting begint te groeien. Er wordt zelfs begonnen met de eerste outfit uit te kiezen voor vlak na de geboorte.

Maar wat er daarna gebeurt, staat niet precies in het plan. Je lieve kleine meisje komt veelte vroeg. Je wordt overweldigd door emoties, maar het personeel is zo aardig en begeleidt je stap voor stap over wat je kunt verwachten, zien en horen. Ze laten je zien hoe je je moet "scrubben" wanneer je de NICU binnengaat,
en ze verzekeren je zachtjes dat het oké is om je kleine meid aan te raken. Met zenuwachtig trillende handen doe je dat. Je hebt tenslotte zo lang gewacht om dit te doen, en zelfs als het niet is zoals je het je had voorgesteld, grijp je nog steeds de kans. Het verplegend personeel maakt foto's en het voelt alsof dit moment in een oogwenk voorbijgaat.

Als je op bezoek komt, begin je een routine vast te stellen en leer je enkele verpleegsters kennen. Ze moedigen je zoveel mogelijk aan om deel te nemen aan de zorgen van je kleintje. Na een paar weken zeggen ze: "Zij is groot genoeg voor kleding. Wil je iets meenemen?” Een vlaag van emoties komt terug omdat de outfit die je hebt uitgezocht er niet een is die past. Een bitterzoete herinnering aan hoe ver zij moet gaan, maar vooral hoe ver zij is gekomen!

Kleding kunnen dragen is een enorme mijlpaal wat ongetwijfeld veel NICU-ouders kunnen beamen, en een die ook een enorm symbool van hoop kan zijn. Dit was voor ons niet anders. Er waren wel een paar wegversperringen. Ten eerste was alles te groot en ten tweede waren speciale artikelen die online konden passen, te duur. Dus riep ik de hulp in van mijn naaimachine en onderzocht en bewerkte enkele patronen en sjablonen om de perfecte outfit te maken. Compleet met klittenband, knopen en drukknopen, en kon onze dochter eindelijk kleding dragen die past! Na een paar outfits te hebben gemaakt, vroeg ik me af of andere NICU-ouders er net zo over dachten als wij.
Zo is het idee ontstaan om kleding te gaan maken voor premature baby's.

De eerste outfit die een preemie draagt is zo bijzonder! Wat het betekent is dit: We hebben het gehaald! We hebben een "x" aantal maanden, weken, dagen, uren of minuten overleefd om op dit punt te komen. Om op dit exacte moment te komen! Vandaag mogen we kleren aan. Vandaag kijken we terug op hoe ver we zijn gekomen. Kijk naar alle hindernissen waar we overheen moesten springen. Kijk eens wat dit piepkleine mensje kon overwinnen. Kijk eens hoe hard we hebben gevochten. Kijk eens naar deze geweldige baby!

Hiervoor zou ik graag de benodigde apparaten, materialen en stoffen voor willen aanschaffen.
Een donatie om dit te verwezenlijken zou ontzettend fijn zijn!