Hallo lieve mede honden Liefhebbers,

Ik wil als aller eerst beginnen met het bedanken dat jullie de moeite willen nemen om dit te lezen. 

 Afgelopen zaterdag sloeg de noodlot toe, toen Kito ineens liever niet naar buiten wilde ..hij wilde zijn mandje niet uit, terwijl wanneer ik altijd " wat gaan we samen doen" zeg hij springend tegen me aan komt staan. Dat was nu ineens anders, ik tilde hem op zette hem op de grond waarnaar hij met veel moeite terug zijn mandje in liep. Gelijk heb ik de dierenarts gebeld, omdat het zaterdag was..was het ook nog eens lastig uiteindelijk kon ik in Oisterwijk terecht. Hij werd onderzocht, kreeg een catheterisatie ..maar volgens haar was er niet al te veel aan de hand en voelde ze niets raars.hij kreeg twee injecties (Metacam & Cerenia) al snel mochten we weer gaan,al was ik er niet gerust op. Ben kleine wandelingetjes gaan doen, hij deed wat kleine plasjes. Zondag leek hij ineens wat vrolijker ,alsof hij een opleving kreeg. Hij werd weer vrolijk als ik hem zei dat we samen wat gingen doen,hij leek te genieten maar savonds werd hij weer rustiger..als hij eenmaal ging liggen ging hij op een bepaalde manier op zijn zij liggen. Met een ongerust hart heb ik hem bij mij in bed gelegd,zijn we samen gaan slapen. Maandag , het ging ineens een heel stuk slechter met hem, maakte rare geluidjes. Opnieuw gelijk gebeld,nu kon ik wel bij mijn eigen dierenarts terecht. 

Gelukkig konden we gelijk komen, eenmaal daar bleek Kito hele hoge koorts te hebben, dat moest ergens vandaan komen.. ik moest Kito daar laten zodat ze hem konden onderzoeken en zouden mij bellen als ze wat konden vinden.

Het wachten was zenuwslopend en zo verdrietig. Anderhalf uur later werd ik gebeld dat ze tijdens een onderzoek veel steentjes zagen zowel in de blaas als in de plasbuis die vast bleken te zijn gelopen, als er niet direct iets aan gedaan zou worden zou Kito zichzelf kunnen vergiftigen en zou de kans groot zijn dat ik hem zou verliezen. Ik wist dat dit erg duur zou kunnen gaan worden, maar Kito opgeven was voor mij geen optie , hij is mijn leven en het lichtje in mijn hart. 

Diezelfde dag hebben ze hem nog geopereerd, ze konden de steentjes niet terug spoelen om ze eigen dan vanuit de blaas te verwijderen. Er zat niets anders op dan een kunstmatige plasuitgang te maken ,een soort van stoma.

Kito zou nooit meer uit zijn eigen "piemeltje" kunnen plassen, maar alles liever dan helemaal geen Kito meer in mijn leven.

Wat heb ik gehuild ,de gehele periode van wachten. Wat was ik bang,verdriet en boos tegelijkertijd. Boos dat er bij een andere dierenarts niet al te veel aan de hand bleek te zijn. 

Kito heb ik gister later op de dag weer mogen ophalen, wat was ik blij hem weer in mijn armen te hebben om zijn kloppend hartje op mijn arm te voelen.  

Maar wat een pijn moet hij nu voelen, we hebben verschillende medicaties meegekregen, drinken doet hij goed...eten voor nu nog niet, wat begrijpelijk is natuurlijk. Maar hij ligt vooral heel veel te slapen, wat ook grotendeels door de narcose zal zijn denk ik. 

Wat voor mij voor nu naast kito's wond een zorg is ,is de rekening. 

Wat was het stom om niet aan een verzekering gedacht te hebben. 

Overigens heb ik die vandaag wel aangevraagd,moet alleen nog een bericht krijgen of Kito wordt goed gekeurd omdat hij nu natuurlijk al iets heeft gehad. 

Hoe graag ik dit ook zelf had willen oplossen,had willen dragen is het voor mij onmogelijk om met de hoge kosten die na het uit elkaar gaan met mijn partner bij mij zijn komen te liggen om deze dierenarts rekening te kunnen betalen. Helaas kon de dierenarts niet akkoord gaan met een maandelijkse afbetaling , wat voor voorstel ik ook deed. Dit doordat hier door vele mensen misbruik van is gemaakt waardoor ze die mogelijkheid niet meer aanbieden 

Terwijl dit eigenlijk ook weer niet in de handen van een ander hoeft komen te liggen. Maar ik zit letterlijk met mijn handen in het haar hoe ik dit zou moeten oplossen. Het enige geluksmomentje zijn de liefdevolle ogen van Kito die een soort van opgelucht lijkt te zijn.

De totale kosten van kito's operatie en medicaties is €1150,70 

Ik zou mijn medemensen om hulp willen vragen(de link staat onder aan het bericht), ik zou enorm geholpen zijn als er mensen zijn die een donatie zouden willen of kunnen doen. Uiteraard snap ik dat dit voor meerdere ook een moeilijk iets is ,vooral door de tijd waar we nu in leven. Mochten er wel mensen zijn die iets kleins kunnen missen , dan wil ik graag mijn dankbaarheid uitspreken, ik wil zoiezo mijn dankbaarheid uitspreken voor de mensen die ervoor hebben gekozen mijn bericht tot het eind te lezen!

Veel liefs en een pootje van Kito

Blijf gezond!