Help ons de droom van onze kinderen waar te maken!

Soms gebeuren er dingen in het leven die alles op z’n kop zetten. Dingen waar je geen controle over hebt, maar die je wereld compleet veranderen. Voor ons begon die nachtmerrie in november 2022, en op 25 februari 2023 werd alles nog erger. Nu willen we, na alle angst, pijn en verdriet, iets moois doen voor onze kinderen. Iets wat ze verdienen na alles wat ze hebben meegemaakt. Maar we hebben daar hulp bij nodig.

Onze droom? Een paar dagen onbezorgd genieten met onze kinderen. Een reis naar Disneyland of een zonnige vakantie, om samen herinneringen te maken die niet draaien om ziekte en verdriet, maar om geluk en onbezorgdheid. Want als iemand dat verdient, dan zijn het onze jongens wel.

Van een gewone dag naar een nachtmerrie

Alles begon zo onschuldig. Sandra kreeg ineens hoge koorts, zonder echt ziek te zijn. Keelpijn en een branderig gevoel in haar voeten. De volgende dag kon ze bijna niet meer lopen. Ze wankelde door het huis, deed haar best om door te gaan, maar het werd snel erger. De pijn in haar voeten werd ondraaglijk. Zelfs een deken op haar benen voelde als een loden last. ’s Nachts gilde ze het uit van de pijn.

Onze kinderen, Andrew en Luka, waren nog jong, maar zorgden elke dag voor hun moeder terwijl papa werkte. Ze gaven haar drinken, hielpen haar als ze nauwelijks op haar benen kon staan, en hielden haar in de gaten. Ze begrepen niet waarom mama ineens niet meer kon lopen, maar ze deden hun best.

Op een dag in de carnavalsvakantie vroeg Sandra of het iets rustiger kon, omdat ze zich zo slecht voelde. Andrew, nog jong en onbezorgd, antwoordde: "Nee mam, stel je niet zo aan." Hoe kon hij weten dat het die dag helemaal mis zou gaan?

Een paar uur later begon Sandra over te geven. Het stopte niet. Luka voelde aan dat het niet goed zat en belde papa. Die kwam direct naar huis en schakelde de huisartsenpost in. “Alles is in orde,” kreeg hij te horen. “Het is vast een virus. Hier zijn zetpillen tegen het braken.” Maar het ging niet over.

De volgende dag werd alles wazig. Sandra probeerde nog te douchen, maar vanaf dat moment is alles zwart. Drie dagen lang was ze er niet. Ze was bij bewustzijn, maar herkende niemand. Niet haar vriend, niet haar kinderen. Voor Andrew en Luka was het de angstigste tijd van hun leven. Ze dachten dat ze hun mama kwijt waren.

Pas op 28 februari kwam er weer wat licht. De drie dagen zijn weg uit Sandra’s geheugen, maar de angst in de ogen van haar kinderen zal ze nooit vergeten.

Waarom we jullie hulp nodig hebben

Andrew en Luka waren in die tijd geen kinderen meer. Ze waren verzorgers, helpers, steunpilaren. Ze hebben hun mama gered met hun liefde, hun kracht en hun doorzettingsvermogen. En nu willen wij iets terugdoen voor hen.

Maar hoe graag we dat ook willen, de middelen hebben we niet. Het leven is duur, de medische kosten blijven komen, en een vakantie lijkt verder weg dan ooit. Maar met een beetje hulp – van familie, vrienden en misschien zelfs onbekenden – kunnen we deze droom wél waarmaken.

Elke donatie, hoe klein ook, brengt ons dichter bij dat ene doel: onze kinderen de onbezorgde tijd geven die ze zo hard verdienen. Een paar dagen waarin ze geen zorgen hoeven te hebben. Waarin ze gewoon kind kunnen zijn.

We hebben al eens contact gezocht met SBS6 voor het programma ‘André en Mart, tot uw dienst’, maar helaas hebben we daar niets meer van gehoord. Daarom zetten we nu alles op alles en hopen we op de kracht van social media.

Wil jij helpen? Wil jij bijdragen aan een herinnering die ze nooit meer vergeten? Zelfs €1 kan een stap dichter bij onze droom zijn.

❤️ Doneer, deel, help – en maak samen met ons een verschil. ❤️

 *foto is vakantie 2022 Harz