Ik had een relatie van 3 jaar waardoor ik de vader van mijn zoon ontmoet in mijn buurt in Tessenderlo. Het ging goed en achteraf was hij weg en dacht bij mezelf er klopt hier iets niet en ga dat toch eens onderzoeken. 

Ik ben gaan onderzoeken wie die persoon eigenlijk was en had vastgesteld dat hij drie 3 verschillende levens met 3 verschillende vrouwen en zijn vrouw afzonderlijk. Ik heb dat vastgesteld samen met mijn vader onderzoek gedaan dat hij drie verschillende levens geeft. 

Ik heb kunnen vaststellen dat hij een vrouw had waar ik totaal niets van afwist. Ik merkte achteraf dat ik zwanger was geraakt door die man reeds in het ongewisse vertrokken was met de noorderzon zodat deze man mij zwanger heeft achtergelaten. Ik belde hem op een ander nummer.

Ik wou abortus doen maar ik wist niet wat ik moest doen op dit moment toen ik zwanger was en wil niet dat andere mensen over mij praten terwijl ik daar totaal niks van wist. Ik heb eerst foto’s laten zien aan de vrouw en reageerde totaal niet op. Ik ben geen vrouw die op getrouwde mannen valt waardoor ik heel razend was op hem aan de telefoon en daardoor heb ik een ander nummer genomen 

Ik kon dit niet aan de abortus want ik ben ethisch ingesteld waardoor ik niet wist wat ik wou doen op dit moment. Ik wilde dat kindje echt houden omdat ik iemand ben met mijn eigen geloof waardoor ik wist echt niet meer wat ik wou doen op dit moment. De vader heeft gewoon mij misbruikt gedurende 3 jarige relatie. (met de voeten gespeeld). Ik had een 3 jarige relatie met een schijnheilige relatie wat ik helemaal niet wou. 

Ik heb mijn lieftallige zoontje met liefde op de wereld gezet. Toen ik hem zag als baby want het was een heel pijnlijke bevalling waardoor ik andere zie met een vader en mijn zoontje had geen vader en dat vond ik heel pijnlijk in deze situatie. Ik had psychische pijnen als moeder doordat andere vrouwen een man hadden en ik alleen en vraag me steeds af waarom.

Ik heb op die moment van toen nagedacht van ik kan toch ook beide rollen aannemen als vader en moeder figuur. Toen mijn zoontje groter werd dan begon mijn zoontje te beseffen dat hij pijn in zijn hart heeft en hij op school zag dat andere kinderen een moeder en een vader had en hij niet. 

Daarna gingen de mama en het zoontje naar de psycholoog omdat de moeder dat wou en de reden is om hem beter te laten voelen. De mama praatte tegen haar zoontje want je moet niet huilen want zij kan ook deze twee rollen vervullen als mama en vader figuur. Ik heb een foto van de vader laten zien aan de psychoog hoe de vader er nu uitzag aan de moeder en het zoontje.  De vader was een harteloze persoon die totaal geen respect had respect voor vrouwen en zijn zoon en hij heeft nog meer slachtoffers. 

dus ik voed hem als baby alleen op  tot nu nog ik kan geen studie betalen kleren niks af en toe mijn zoon Ricardo heeft geen hobby en mijn zoon heeft dan ook problemen met denken van iedereen heeft een vader en ik  niet ik moet hem elke dag troosten en ja daarom blijf ik alleen tot ik een goeie man vind die mijn zoon aanvaard als plus papa laar heb geen geluk met niks hij gaat naar de psychologen om te praten en ook nakijken dat hij niks heeft van had wil graag voor mijn zoon dat hij gelukkig word en later en nu niks tekort komt ik woon in een sociale woning en heb kosten per maand boven de 2000 € ik hou maar 200 euro over wil graag hobby voor hem en leuke dingen te gaan doen en kerstmis kan vieren en sinterklaas dat hij paar laarzen niks te kort komt en per maand en schoolkosten wil ik ook betalen en wil alle zorgen voor hem hebben dat mijn kind niks te kort komt en later toch ook iets heeft voor nieuwe start samen let mijn zoon  wil dat hij niks tekort komt we vinden de vader niet meer nergens dus ja dan ben ik daarna de papa en als hij ouder is wil ik dat mijn zoon gaat studeren mijn kind kan leren maar door veel stres en woede aanvallen gaan Ricardo mijn zoon naar een gehandicapte school voor hem op te volgens dat is allemaal gekomen dat hij geen papa geeft ik ga hem dan ook privé lessen geven dat Ricardo mijn zoon toch kan leren gewone school hij kan dat door te veel stres niet ik wil hem geven wat hij nodig heeft en alle zorgen wat hij ook nodig heeft in de week hebben ze op school hem veel gepest dat zijn papa weg is al 9 jaar bijna is wil dat hij gelukkig is ik word er zelf triestig van en mijn zoon kan moeilijk concentreren en ben gem aan testen voordat of enzovoort zou blij zijn dat hij later goede job heeft ik heb 1.290 per maand dat kan ik hen ni veel geven word als mama er depri van ken dat gevoel.

Het gevoel je kind niet de basis te kunnen geven, is zo pijnlijk voor een moeder die alles heeft gedaan wat ze kon. De strijd is zo hard ter gelijke tijd de realiteit, ik wil en zal vechten voor het beste voor mijn zoon.