Hallo ik zal het kort houden. Mijn vriendin heeft een erfelijke ziekte met de zeldzame symptomen bordeline/asperger + milde retardatie en heb dus heel wat fysiek en psychologische trauma's opgelopen. Probleem is dat ik geen 30 min zonder haar bij mijn zijde ben. Nu is ze op toilet. Ik ben zelf niet in staat om zomaar 1 2 3 alles achter te laten zonder een financieel ruggensteuntje. We hebben samen een dochter van 5 die reeds geplaatst is door haar gedrag. Als er iemand mij wat zou kunnen steunen start ik alles alleen opnieuw en draag ik de zorg voor onze dochter. Ik ben ten einde raad en voel al langer aan dat ik geen thuis heb maar een huis. Verplicht worden om sex te hebben tegen mijn zien. Gekleineerd worden om een bh deftig aan te doen zoals een vrouw. Sorry dit gaat me te ver. De was doen en als die niet goed opgeplooid is wast ze alles opnieuw. Wakker gehouden worden tot in de morgen. Hulplreten bij haar ouders en dokters blijven onbeantwoord. Ik leef maar 1 keer en dat wil ik nu ook doen. Kan er aub mij iemand helpen of is er iemand die mijn situatie begrijpt? Ik voel mij uitgeput. Ben al veroordeeld tot slagen alsook zij. Ze liegt en doet aan zelfverrijking. Ik kan zelf geen alcohol drinken zonder dat er gedreigd wordt de politie te bellen wat ze bijna dagelijks doet om dan af te leggen voor de domste redenen. Het contact met mijn ouders is verbroken, ik weet ze zelf niet meer wonen. Ik voel me zo hulpeloos. Dit is een noodkreet. Help mij aub. Gunnar