Hoi. Mijn naam is Peter. Mijn vrouw heet Andrea en ons zoontje heet Marcus. Wij komen uit Roemenië en wonen al 11 jaar in Nederland. Onze zoon is in Arnhem geboren en is nu 2,5 jaar oud.

Vier jaar geleden hebben wij een huis gekocht in Zevenaar, en we zijn vanuit Utrecht verhuisd. Hier waren toen nog betaalbare woningen te vinden.

Volgens de makelaar was het dak in goede staat en zouden we nog 10 jaar geen problemen hebben. Dat was de belofte. Maar één jaar later, na een storm, begon het te lekken in de kamer van de kleine. Gelukkig hadden we nog wat spaargeld voor dit soort problemen. Dus heb ik een erkend bedrijf ingeschakeld, dat alleen maar goede reviews had, voor de renovatie. De kosten waren 7200 euro.

Die reviews waren nep, denk ik, want we kregen een nachtmerrie te verwerken. Ze waren twee maanden bezig met ons dak, met twee mensen die een paar halve dagen per week kwamen prutsen. Het was ontzettend stressvol en ellendig. Ik moest zelfs ruzie maken om ze te laten komen werken. Dit is niet wat je wilt met een baby in huis. Mijn vrouw en ik kregen ook steeds ruzie vanwege deze situatie.

Na twee maanden was het klaar. Ik heb alle kamers zelf gerenoveerd omdat we geen geld meer hadden om het te laten doen. En eerlijk gezegd doe ik dit soort dingen liever zelf, zo bespaar je veel geld.

Het jaar daarop hadden we denk ik zes à zeven keer lekkages, veel erger en aan de andere kant van het huis. Ons nieuwe dak was dus allesbehalve waterdicht. Het bedrijf is vijf keer teruggekomen om te repareren, maar blijkbaar wisten ze niet wat ze deden, want het bleef lekken.

Ik heb 35.000 euro geleend op de overwaarde van ons huis om juridische kosten en een nieuw dak te kunnen betalen. We hebben juristen ingeschakeld.

Blijkbaar mochten we niets aan het dak zelf doen, anders zou de garantie vervallen. Na een offerte van een ander bedrijf, dat lid is van een dakdekkersvereniging (heel belangrijk), bleek dat alles eraf moest en er een geheel nieuw dak moest komen. Wij hebben een plat dak, voor de duidelijkheid. De kosten hiervoor waren 13.000 euro.

Vanwege uitstaande leningen, corona, de financiële crisis, en het feit dat mijn vrouw slecht betaald werk had (retail), zijn we die 30.000 euro kwijt. (5.000 euro hiervan waren hypotheeklasten).

Ondertussen heb ik een rapport laten maken door de dakdekkersvereniging. Dit kostte 800 euro. Hieruit bleek dat het dak was gelegd door mensen die geen idee hadden hoe een dak professioneel gelegd moet worden.

Na twee jaar heen en weer met de juristen, heeft het bedrijf zijn laatste kans gehad om te repareren. Ze weigerden dit, en proberen nu te doen alsof ik alleen maar geld van hen wil. Ze accepteren het professionele rapport niet.

Dus moet ik het bedrijf voor de rechter dagen. Dat kost ongeveer 4.000 euro en het is niet zeker dat we gelijk krijgen. En zelfs als we winnen, is het niet gegarandeerd dat het bedrijf ons iets gaat betalen. Kortom, het is een ramp voor ons.

De schuld ligt volledig bij mij. Ik dacht naïef dat er in Nederland alleen eerlijke bedrijven waren en was waarschijnlijk niet oplettend genoeg. Les geleerd, maar het 'studiegeld' is behoorlijk hoog.

Wij hebben geen geld meer, alleen schulden. Ik moet nog meer lenen, maar bij de bank kan dat niet meer, omdat ik het maximum al heb geleend. Zitten we momenteel met 5 emmers in huis om de water op te vangen. Dit is geen toestand waar kan je een kind normaal opvoeden. 

Ik durf niet echt te hopen dat mensen ons willen helpen, maar ik moet het toch proberen. Daarom start ik deze doneeractie. We zijn voor elke cent hartelijk dankbaar. Mijn vrouw doet elke maand mee aan verschillende goede doelen, voor bijna 60 euro. Ook in deze situatie. Misschien is er nu wat hulp voor ons ook.

Hartelijk dank ook voor het lezen van ons verhaal.