Enkele jaren geleden startte ik met de opleiding audiovisuele kunsten aan RITCS en vandaag mag ik me een trotse masterstudente in de afstudeerrichting film noemen. Om deze master te vervolledigen, maak ik een kortfilm die me nauw aan het hart ligt, getiteld 'Loslaten'.

KORTE SYNOPSIS

Loslaten is een kortfilm over Helena, een jonge vrouw met een mentale achterstand, die haar recente relatiebreuk een plaats probeert te geven. Helena vertrekt dagelijks met haar brommer naar het maatwerkbedrijf waar zij, enkele goede vriendinnen, maar ook haar ex-partner Timmy, werken. Timmy zoekt nog dagelijks contact op met Helena. En omdat Helena hem, ondanks haar frustraties, nog graag ziet, is het voor haar des te moeilijker afstand van hem te nemen. Eén van Helena’s hobby’s is taarten bakken. Dit doet ze om onder andere haar gedachten te verzetten. Helena beslist de breuk een plaats te geven en een nieuwe toekomst op te bouwen.

INTENTIEVERKLARING

Op vandaag worden we regelmatig, zowel rechtstreeks als onrechtstreeks, geconfronteerd met mensen die leven met een beperking. Deze personen kunnen zowel familie, vrienden of een persoon zijn die we ontmoeten op straat of in de winkel. De beperkingen van deze personen kunnen zich uiten op zowel fysiek als mentaal vlak. Een combinatie van de twee komt evenzeer voor. Wanneer we een persoon met fysieke beperking ontmoeten, kunnen we dit redelijk snel opmerken. Een persoon met mentale beperking merken we minder snel op omdat deze soort beperking veel minder zichtbaar en tastbaar is.
 
23 jaar geleden werd ik als laatste in een gezin van drie kinderen geboren. Ik groeide op met een oudere broer en zus. Zowel mijn broer als zus werden geboren met een mentale achterstand. 
Toen mijn zus op achttienjarige leeftijd haar eerste serieuze liefde ontmoette, was ze met haar hoofd in de wolken. Ze stelde zich een erg mooie toekomst voor. Mijn vader die erg beschermend was, keurde de relatie tussen hen toen niet goed. Hij wilde dat het contact tussen beiden zo klein mogelijk werd. Dit had als gevolg dat de relatie op de klippen liep. Het verdriet dat mijn zus ervoer, was enorm. Wat me intrigeerde aan haar verwerkingsproces was de manier waarop ze het verdriet een plaats probeerde te geven. Hoe gedreven ze was om zich ertegen te verzetten. Ze liet haar dagdagelijkse leven doorgaan alsof er geen vuiltje aan de lucht was. Deze omgang, wilskracht en tegelijkertijd (on)zichtbare verdriet troffen me hard. 
Jaren later ben ik ervan overtuigd dat er zonder schroom en oordeel verteld mag worden hoe een jonge vrouw met een mentale achterstand met een recente liefdesbreuk omgaat.
Dit verhaal wil ik vertellen in een kortfilm die een realistische kijk op het leven vooropstelt. Voor mij is het erg belangrijk dat de echtheid en oprechtheid van het leven zoals het is, getoond wordt. Mijn inspiratie hiervoor haal ik dan ook uit de films van de broers Dardennes en uit de films van Ken Loach. Ik ben er namelijk van overtuigd dat dit verhaal wereldwijd herkenbaar is, maar niet voldoende gezien/gelezen/gehoord wordt. Zonder met de vinger te willen wijzen, wil ik zo veel mogelijk mensen een inkijk geven in de leefwereld van mensen met een beperking.

INSPIRATIE

Voor de stijl die ik in de film wil hanteren haal ik inspiratie uit ‘I, Daniel Blake’, ‘Sorry we missed you’ van Ken Loach en uit ‘After Life’ en de serie ‘Derek’ van Ricky Gervais. De kaders en de realistische, oprechte kleuren maken de verhalen des te sterker.

UW STEUN

Films maken, kost geld. En omdat ik nog student ben, dien ik op zoek te gaan naar producenten, financierders, gulle weldoeners, vrijwilligers… om mijn project te kunnen realiseren. Als ik jullie met dit project warm kan maken, vraag ik jullie vanuit het diepste van m’n hart om mij en deze film te steunen. Met de steun die u geeft wordt het filmmateriaal gehuurd, wordt er catering voorzien, worden locaties gehuurd, worden de nodige stappen ondernomen om toestemming te hebben tot filmen, worden auteursrechten betaald… Al dit laat niet dat ik ervan overtuigd ben dat deze film fantastisch wordt, en met uw hulp nog fantastischer.