Dag allen,

Ik ben een vrouw van 23 jaar oud en woon omgeving noord Brabant

Mijn vader is eind april overleden wat een enorme verdriet in mijn leven heeft veroorzaakt. Ik stond bekend als papa's meisje, de enige steun en toeverlaat in mijn leven. Nog steeds, maar wat heeft dit een impact op mijn leven gehad.

Thuis voelde niet meer als thuis voor mij sinds de dood van mijn vader. Ik zie hem nog elke dag in zijn stoel en zijn aanwezigheid in het huis doet gewoon enorm veel pijn. De pijn werd mij teveel.. zoveel dat ik het einde in zicht zag. Nu heb ik mezelf gedwongen om sterker in mijn schoenen te staan. Ik verblijf op het moment tijdelijk bij mijn vriend die nog thuis woont, omdat mijn broer na het overlijden van mijn vader mij het huis uit heeft gezet. Ik ben niet meer welkom thuis bij hem, niet meer welkom in mijn eigen huis. Mijn moeder heeft 24/7 zorg aan huis en ik kan niet bij haar intrekken vanwege haar financiën en haar bewindvoering. Ik ben per direct opzoek gegaan naar een kraak woning. Door omstandigheden heb ik geen voldoende inkomen om meubels en spullen te kopen voor mijn kraakwoning om mij toch nog thuis te voelen. Eten, drinken, meubels, verzorging spullen.. dit heb ik allemaal nog niet. Ik wil weer kunnen leven als voorheen, voor mezelf en het belangrijkste voor mijn vader. Al is het een bank of een stoel waar ik op kan zitten een bed om op te slapen een deken om mijn warm te houden en eten om vooruit mee te komen. Ik ben al het kleins dankbaar.

Liefs, sharina