Wij hebben altijd heel hard gewerkt in de zorg, vooral in de zorg voor (dementerende) ouderen. Zelfs zo hard, dat dit om gezondheidsredenen niet meer mogelijk is. We hebben ons letterlijk kapot gelopen. Wij hebben vele jaren met heel veel zorgen achter de rug en weten uit ervaring wat ‘stille armoede’ betekent. Toch zijn wij geen ‘zeurders’ en een paar jaar geleden zagen wij ons in ons huis zitten, gevangen binnen onze 4 muren, weggekropen. Toen we ons dit beseften zijn wij hard aan het werk gegaan om onze situatie te verbeteren en uit ons isolement te komen, want wij schaamden ons voor onze armoede, terwijl ons deze situatie overkomen is en wij hier niet voor gekozen hebben.

Gedeeltelijk arbeidsongeschikt gingen wij dus op zoek naar andere manieren om niet afhankelijk te zijn/blijven van een uitkering. Mijn man is 2 ½ jaar geleden een groep op Facebook begonnen om hulp zoekers en vragers aan elkaar te koppelen, gewoon om te helpen. Inmiddels is hij door hard werken oprichter en voorzitter geworden van Stichting Grave Helpt, die zich inzet voor mensen die in armoede leven, het zorgen zit hem in zijn bloed. Voor de Stichting is december de drukste maand van het jaar met de Sinterklaas/speelgoedactie en de Kerstpakkettenactie; speelgoed ophalen, voedingsmiddelen inzamelen en ophalen, hard werken, maar vóóral veel blije gezichten zien bij ouders en kinderen, die het niet breed hebben, net als wij. Met hulp, een lange adem en heel hard werken, een winkeltje begonnen om alle acties van de Stichting te kunnen bekostigen en met een stille hoop ooit in dienst van de Stichting te kunnen komen om dit goede werk voort te kunnen zetten. Kan dit niet dan zal hij het werk voor de Stichting neer moeten leggen om een betaalde baan te vinden. Wat zal betekenen dat de hulp voor mensen die in armoede leven, zal stoppen.

Mijn dochter en ik hebben 2 jaar geleden onze passie en liefde voor de patisserie ontdekt en wij willen samen een klein bedrijfje op gaan zetten om zo heerlijk mogelijke taarten en gebak te maken op ambachtelijke wijze bereid met eerlijke verse produkten. Mensen blij maken met onze producten is wat wij graag willen doen. Tot 11 december jl. waren mijn dochter en ik druk bezig met het opzetten van ons eigen kleine bedrijfje met als doel hard te werken om te kunnen voorzien in ons eigen inkomen. Wat spaarcentjes op de bank om in ons bedrijfje te kunnen investeren, druk bezig met de laatste stappen van ons bedrijfsplan, bijna klaar om goed voorbereid te gaan starten, het plan was medio januari naar de Kamer van Koophandel te gaan om ons bedrijfje in te schrijven.

Op 11 december in de ochtend, op weg om mijn kleindochter naar school te brengen 6 km verderop (dagelijkse routine), moesten wij stoppen vanwege filevorming voor een stoplicht op de N324. Voet op de rem gehouden en onmiddellijk gevarenlichten aan. Een taxibusje wat ik vèr achter ons aan zag komen, reed met vòlle snelheid op ons in. Reactie later van de chauffeur was “ik heb het helemaal niet gezien”. Gelukkig mankeerden wij lichamelijk weinig en is de lichamelijke pijn inmiddels grotendeels weg, de psychische klap moeten wij nog steeds te boven komen en hebben inmiddels slachtofferhulp ingeschakeld voor hulp. Door deze éne klap staat onze wereld, onze dromen en onze toekomst nu wel helemaal stil. Een auto was en is onmisbaar. Niet alleen voor de Stichting maar ook voor onze 8-jarige kleindochter, want daarmee moet zij iedere dag 6 km verderop naar school gebracht worden. Een andere auto (zo goedkoop en veilig mogelijk) aangeschaft. Daarna was onze spaarrekening helemaal leeg. Geen geld meer, ons reservepotje wat ook ons investeringspotje was, helemaal leeg. Een verzekeringsmaatschappij van de tegenpartij die, door onderlinge afspraken, 3 maanden de tijd heeft om te reageren op de aansprakelijkheid en ondertussen gebeurd er tot op heden helemaal niets en omdat er sprake is van letselschade, weet niemand hoe lang het allemaal gaat duren, het kunnen wel járen worden als aansprakelijkheid niet erkend wordt.

Wij kunnen geen kant meer op en zijn wat wij opgebouwd hebben de afgelopen jaren en onze toekomst, allemaal kwijt. Wilt u ons alstublieft helpen, zodat wij weer toekomst hebben? Geld hebben wij nodig voor de inschrijving bij de Kamer van Koophandel, voor de inrichting van onze werkruimte met voedselveilige materialen en voor wat nieuwe professionele bakmaterialen.