Hallo,

Ik ben Marcel, 43 jaar en woonachtig in Assen.

Wat is er aan de hand?

Ik had mijn eigen bedrijf en 8 man personeel. 2022 was een bizar jaar. Begin vorig jaar kregen we te horen dat mijn vrouw ongeneeslijk ziek was en dat ze gemiddeld nog 2 jaar zou kunnen/mogen leven. We kregen te horen dat ze dikke darmkanker (met uitzaaiingen in de lever, milt en op het buikvlies) had en dat de tumor haar darm volledig afgesloten had. Ze kreeg een stoma om haar ontlasting kwijt te kunnen. De chirurg vertelde haar dat als ze 3 dagen later was geweest (op de oorspronkelijke afspraak) dat ze dat niet gered zou hebben. Dan zou ze overleden zijn aan de gevolgen van het scheuren van de darm door de opgebouwde druk en opgehoopte ontlasting.

Dit alles was een enorme klap in ons gezicht, alsof de grond onder je voeten vandaan wordt geslagen en de wereld ophoudt met draaien. Gelukkig konden levensverlengende chemo’s een hoop doen werd ons verteld. Mijn vrouw doorstond deze behandelingen goed en na 6 kuren was de tumor gestabiliseerd. Er was geen groei. Dus konden we over op onderhoudskuren zoals ze dat noemden in het ziekenhuis. Gelukkig! Alles leek goed te gaan voor wat betreft de ziekte van mijn vrouw. Bij mij echter niet. En ook de ziekte die mijn vrouw had, heeft gewonnen…  

Door de ziekte van mijn vrouw werd ik, naast het runnen van mijn bedrijf, ook mantelzorger. In eerste instantie hielp ik bij het vervangen van het stomazakje, maar gaandeweg de tijd zorgde ik steeds meer voor haar. Zeker tijdens de chemobehandelingen als ze van bepaalde bijwerkingen last kreeg. Mijn vrouw was heel sterk en had een verschrikkelijk hoge pijngrens. Ze gaf niet altijd aan, omwille van mij, de kinderen en overige familie, dat ze pijn had. Maar, je eigen bedrijf hebben en mantelzorger zijn, dat ging niet meer samen. Daarnaast had de ziekte van mijn vrouw ook oude wonden bij mij weer open gehaald. Ik kreeg steeds meer last van mijn verleden (zeer traumatische jeugd met geestelijke en lichamelijke mishandelingen, pesten, etc) en ik in gesprek ben gekomen met een psycholoog (na aanmelding voor een programma om overgewicht kwijt te raken) die vaststelde dat ik lijdt aan een zware vorm van PTSS met een verlaat begin.

Wat is er gebeurt?

Hierdoor heb ik samen met mijn vrouw de keus gemaakt om te stoppen met mijn bedrijf en te zorgen dat iedereen, inclusief ikzelf, ondergebracht werd bij een bevriende collega-ondernemer. Na goede gesprekken met hem te hebben gehad en goede afspraken omtrent de overname van mijn bedrijf, klanten en werk te hebben gemaakt, hebben we samen (de nieuwe ondernemer en ik) het personeel op de hoogte gebracht over de overname. Per 1 juli 2022 zijn we allemaal overgegaan naar de nieuwe ondernemer, met behoud van werk.

Helaas zijn we nu bijna een jaar verder en heeft deze nieuwe ondernemer mij nog steeds niets betaald, op een voorschot na in september 2022. Ondertussen ben ik sinds oktober 2022 bezig, om middels mijn advocaat, hem te bewegen om te gaan betalen. Echter, deze advocaat moet ook betaald worden. Deze heeft meermaals een aanvraag gedaan bij de Raad voor Rechtsbijstand om middels gefinancierde rechtshulp te kunnen starten met deze zaak, maar deze aanvragen zijn ook meermaals afgewezen, zelfs na peiljaarverleggingen. Nadat ik zelf het UWV heb benaderd voor hulp in deze situatie, in januari 2023, hebben ze geprobeerd mij te helpen. Helaas kon het UWV niets betekenen omdat mijn werkgever mij niet aangemeld heeft dan wel ziek gemeld heeft. Ze verwezen me naar de gemeente voor een bijstandsuitkering. Helaas konden die ook niets doen en verwezen me terug naar het UWV, die me vervolgens weer terug verwees naar de gemeente. Omdat beide instanties mij niet kunnen helpen, verwees de gemeente mij naar het GKB om daar een sociaal krediet aan te vragen. Ook hier ving ik bot, omdat het GKB vindt dat ik niet genoeg draagkracht heb om, bij toekenning van het sociaal krediet, dit te kunnen aflossen. Ik heb momenteel een ANW-uitkering (omdat mijn vrouw op 1 november 2022 is overleden aan de gevolgen van die verschrikkelijke ziekte) en dat is te laag om alle vaste lasten, advocaatkosten én een krediet van het GKB te kunnen betalen.

Al met al sta ik met mijn rug tegen de muur en doordat mijn werkgever niet betaald dreigt het straks zover te komen dat ik alles kwijtraak en onder een brug een plekje moet zien te vinden. Ik weet niet hoe het nu verder moet, als je overal afgewezen wordt en het lijkt dat niemand iets voor je kan doen.

Ik ben momenteel 100% arbeidsongeschikt bevonden door het UWV in opdracht van de SVB vanwege het overlijden van mijn vrouw en de vastgestelde PTSS. Voor de behandeling hiervan moet ik minimaal een jaar uittrekken volgens de psycholoog. Maar, doordat er geen stabiele financiële situatie is momenteel (omdat mijn werkgever niet betaald en ook totaal niets meer van zich laat horen), kunnen we niet starten met de behandeling van PTSS. De onstabiele financiële situatie geeft zoveel stress dat een zware behandeling van de PTSS niet verantwoord is en uitgesteld is totdat de financiële situatie stabiel is.

Ik héb écht financiële hulp nodig en omdat ik nergens anders kan aankloppen of geholpen kan worden, heb ik deze crowdfunding gestart zodat er stabiliteit komt en ik kan starten met de behandeling voor PTSS en het verlies van mijn vrouw kan gaan verwerken. U kunt zich voorstellen dat de spaarrekening leeg is. En eigenlijk vind ik het beschamend dat ik op deze manier aan een financiering moet proberen te krijgen, het voelt als bedelen.

Wat hoop ik op te halen?

Ik hoop met deze crowdfunding een bedrag van € 20.000,- op te halen.

Wat ga ik met het opgehaalde geld doen?

Hiermee kan ik mijn advocaat betalen en kan daarnaast mijn vaste lasten blijven betalen, leningen bij vrienden aflossen en blijven voorzien in mijn levensonderhoud totdat mijn werkgever betaald. Ik verwacht dat dit nog een aantal maanden zal gaan duren en dit pas na de zomer zal zijn.

Ik wil u danken voor de moeite van het lezen van mijn verhaal en bij voorbaat danken dat u wellicht overweegt om te willen doneren.

Marcel