Mijn naam is Remy Salvador Pabrawa Rabo Pelt ,

Althans al zou je het helemaal uitspreken. Geboren op 18 februari 1992 in het 'Marrillac Hills Institution Alabang'' in Muntinlupa Filippijnen.
Op 31 maart 1992 werd ik overgedragen aan C.R.I.B.S Philippines.
Mijn moeder Salvacion Rabo was 15 jaar toen ze mij kreeg.
Door omstandigheden en de situatie waarin ze leefde was het beste idee om mij af te staan. (bleek uit het rapport)
Een maand later op 11 april 1992 werden de papieren getekend voor de adoptie. Op 21 december 1992 (10 maanden) was het dan zo ver. Ik ging voor het eerst vliegen. Naar Nederland. De reis was lang en ging niet echt soepel , ik was heel ziek en had hoge koorts. Bronchitis en was verkouden.
1 dag naar mijn 1e verjaardag werd ik al geopereerd. Ik had fistels een dubbele liesbreuk en een navelbreuk plus ik had een parasiet in mijn darmen. Dit alles werd behandeld in het AMC.

Nu 25 jaar later. Heb ik alles mogen en kunnen doen. Ik ging naar school, haalde diploma's. Deed aan sport. Had vriendjes en vriendinnetjes.
Ik groeide eigenlijk op zoals elk kind hoort op te groeien, speels en liefdevol.
Op mijn 19e/20e verliet ik het ouderlijk huis. Haalde mijn rijbewijs en zorgde al heel snel dat ik alles op een rijtje had. Tenminste dat dacht ik.
Naar mate ik ouder werd , weg van huis en je jezelf meer hebt ontwikkelt in je bewustzijn dus ook adoptie , spookt het sinds vandaag de dag nog steeds in mijn hoofd. Je ziet je goeie vrienden met familie/ouders om gaan. Je probeert jezelf dan af te vragen zit het dan wel goed met mijn ouders(adoptie) moet ik niet anders tegen ze doen ... Tuurlijk ik ben ze voor eeuwig dankbaar. Want alles wat ik nu heb komt door hun.
Maar de 2e kant van het verhaal blijft altijd wazig en vol met vraagtekens. Aangezien de informatie van mijn moeder ook schaars is. Vraag je jezelf toch af waar je nou echt vandaan komt ...

Nu is er op maandag 27-11-17 een wonder gebeurt. Ik was thuis en dacht laat ik nou eens goed in mijn adoptie papieren lezen. Ik had het voor mezelf een beetje opschreven wat ik dacht wat belangrijk zou zijn bij het zoeken en wat mij interesseerde . Toen dacht ik laat ik eens gaan zoeken op het internet, facebook om precies te zijn. Tot mijn verbazing kwamen er maar 2 personen uit toen ik der naam intypte. Zo ben ik verder gaan kijken en kon ik er al gauw eentje afschrijven. Bij de andere ben ik er achter gekomen wat der geboorte datum was, dat ze een kind gekregen had op precies dezelfde leeftijd als wat in de papieren stond. De school waar zij vroeger op zat was precies in dezelfde stad waar zij geboren was en ook in de adoptie papieren stond.
In mijn adoptie papieren staat de naam : Priscilla Ramos (de moeder van Salvacion Rabo) zij heeft toen die tijd samen met haar de papieren getekend.

Nu stonden er meer familie leden tussen haar vrienden en ook stond er bij eentje deze achternaam. (Ramos)
Ik heb iedereen gelijk een berichtje gestuurd en kreeg al gauw bericht terug van de zus haar naam is: Ella Vivit. Ik legde de situatie uit en ze dacht eerst dat ik een grapje maakte. Dus ik vroeg aan haar of der zus Salvacion Rabo heette en der moeder Priscilla Ramos. Dit bevestigde ze.
Ook stuurde ik wat foto's van papieren naar haar toe waarop ze reageerde '' dit weet ik nog heel goed , dit waren de papieren van mijn moeder '' en zei dat het handtekening/handschrift gelijk herkende. Ik kwam zo in gesprek en wou eigenlijk mijn moeder spreken en niet haar zus. Maar op dat moment kon ik haar nog niet bereiken. Haar zus heeft haar gelijk proberen te bellen etc. Voor mij was dit al veel meer dan dat ik had gehoopt. Helemaal toen ik tussen der foto's ging kijken. Omdat ik gewoon schrok hoor erg ik er op leek. (zie bijlage voor de foto). Uiteindelijk heb ik ook met haar contact gekregen en het enigste wat ze kon zeggen was dat zij in shock was en verdrietig. Ik probeerde eigenlijk gelijk vragen te stellen om alles meer duidelijk te krijgen. Uit eindelijk heeft ze ook de exacte papieren van mijn adoptie gestuurd. Dit kan niet anders dan een wonder zijn.

Nu dit gebeurt is zit je natuurlijk met een hoop vragen. Wat wil ik er mee? waar haal ik mijn voldoening uit? nu is mijn plan toch om in 2018 richting Filipijnen te gaan.

Maar dit verhaal moet toch verteld worden. Ik wil mensen laten zien wat er allemaal gebeurt en wat er bij komt kijken. Andere kinderen die geadopteerd zijn kracht of hoop te geven om het zelfde te doen. Een mooi verhaal . Mijn leven en dat iedereen die je heeft zien opgroeien of daar mee te maken heeft gehad het altijd terug kan kijken.
Mensen te inspireren en het kippevel gevoel te laten krijgen. 

Help mij dit te bereiken. Elke 1,- is welkom.

Liever rechtstreeks doneren? dat kan op NL48ABNA0412415275 ter name van Remy Pelt onder vermelding van Donatie!

#support
#docusalvador
#enjoylife