Hey , 

Ik ben een jonge spontane dame van 27 . Wiens leven  ( zoals zovelen anderen ) door / sinds Corona op zijn kop staat . Het begon met maanden technisch werkloos te zijn.  Inkomen was pas door de werkgever na 8 weken in orde.  Uiteraard zonder de gewoonlijke fooien en met 1000€ netto minder was dit als alleenstaande een serieuze klap . Zo snel mogelijk een job in een andere sector zoeken dacht ik.  Ook al heb ik een diploma dit was niet evident.  Je maakt keuzes.  Betaal ik de huishuur of betaal ik water -gas - elektriciteit-tv. Ik heb geen gsm abonnement ( slechts herlaadkaart ) en ook geen auto.  Hier bespaar ik al jaren op.  Al een geluk want op letterlijk 1 jaar tijd voor 10.000€ aan rekeningen opgebouwd (oa. Belastingen enz,... ) Heb ik nu lopen op afbetalingen.  Ondertussen heb ik sinds 2 weken een nieuwe job in de privé sector en hoop ik er stilletjes aan zelf door te komen.  Enkel dat wat opgestapeld is ,wil ik niet groter laten worden.  Aangezien ik alleen ben en financiële hulp van familie er niet is dan weet ik soms ook niet hoe of wanneer ik door alles heen geraak . Onverwachte uitgaven zoals de operatie van de kat ( vorige week ) zijn dan nog eens de dooddoener.  Heb ik net loon ontvangen , gebeurd dat. En in tegenstelling tot wat velen zeggen doe je huisdier weg als je het niet kan betalen.  Sorry lieve mensen dit kan ik gewoon niet . De kat is de enige die ik vaak in lange periodes zie.  Zeker sinds Corona , wanneer je niemand anders hebt . Het is een beetje raar geld voor mezelf te vragen.  Maar ik zie het niet zitten dit nog jaren mee te dragen.  Ik slaap snachts niet door de rekeningen en ik ga niet gerust werken uit schrik dat een deurwaarder langs komt.  Alles van enige waarde heb ik sporadisch doorheen het jaar al verkocht . Ben eigenlijk een beetje einde raad . 

Bedankt alvast om de korte versie van het verhaal te lezen.